bugün tanımadığım bir

bugün tanımadığım bir kuzey şehrinin sokaklarında yürüdüm. yalnızdım. kuş kadar hafiftim. balık kadar şeffaftım. sokaklar nereye çıktıysa yürüdüm. ne aradım? ne buldum? kendimi kaybedip kaybedip.

.

tren çüfü

.

bilmem seni mi özledim? yanımda olsaydın her sokak adımımda sana neler anlatırdım? sen nasıl şaşırırdın? gülerdin. kızardın. üzülürdün. umursar mıydın?

.

çüf çüfü

.

kuzeye bakan pencerede hava kararmış ince ince bir yağmur tutturmuş karşıki evin balkonunda dikilmiş kuzey pencereme bakan kuzeyli adamın neler düşünüyor olabileceğini düşündüm. yazan kişinin kara çerçeveli gözlükleri ve ateş kırmızısı dudaklarıyla kuzeyden bakınca nasıl göründüğünü bilmek istedim. kendimden çıkıp ayrılıp.

.

sonbahar kokusu. sesi yanık bir kadının kokusu değil.

.

geçiciliği geçirmek dindirmek için Ikea kilim-battaniye-mum, ikinci el seramik küllük-bakır kutu yerleştirir mi beni olduğum odaya bu sandalyeye?

.

çocukların kargaların dili yok.

.

bugün eylülün kaçıydı? yandaki taburede yığılı kitapların arasında takvim olabilirdi. elimi uzatmaya üşendim. hava bungundu. nem bungunu değil de kara bulutların bungunluğu. sabah kuzeye dönmüştüm. insan nereye dönerdi? dönüş tanışık olunana, alışkanlığa, dinginliğe, yerleşikliğeydi. sabah şaşkınlığa dönmüştüm. gellere. gitlere.

.

bundan bir önceki gece de gece yarısını az geçmiş ben şehrin en kalabalık caddesinde insanlar ellerinde sigara ve bira topuklarım sokağın taşlarına vura vura sarhoş kahkahaları bastırıyor yaban domuzları gibi dikime yürüyorum. kuzeyli bir kadın sesleniyor. birlikte yürüyelim diyor. korkuyorum diyor. beni takip ettiğini düşündüğümü düşünüyor. tecavüz edilebileceğimi kuruyor. köşe başında ayrılıyor. topuklarım sokağın taşlarına vura vura sessizliği pekiştiriyor. kendimi kuruyorum. kuzeyli bir adamın.

.

güneyde neler olup bitiyor?

.

ben kendimi ...'da sigara içen siyah saçlı kadın hayal ettim.

.

öğleden sonra bir şehir parkını gezip göleti görüp gölette ördek yeşilini

gün doğarken yazdığım hayal neden olmasın?

Lund

güneyden gelen adama ya da deprem

sen beni ne sanıyordun şimdi uyuduğumu belki kuzeyli adamın birinin kollarında ya da uyumadığımı da ne yaptığımı

sen öyle kendine güvenmiş bıyıklarınla otururken ben kendimi miss universe sanıyordum gözlerini alamamıştın tüm gece güzelliğimden

orada bütün sarhoşlar sallantıda yığınlar dengesizce dikilirken sen ay ışığını arkana almış kapı gibi dağ gibi dimdiktin

gece tren gelmişti sen gitmiştin

ben sarsılmıştım sen öyle sarsılmaz durunca

sen merak ediyordun ben burada oturmuş gecenin bir vakti sen yastığın altına kafanı çekmişken neler yazıyordum

bu benim boşluğumdu bana aitti bendi

Lund

iki bin altı

I.

canın sevişmek istiyor mu?

fark eder mi kadınım?

II.

gitmek için sebep öyle çoktu!

ki ben kalmayı seçtim.

III.

kapıyı çaldım

açtı

o sen misin dedim

o kim dedi

bilmiyorum dedim

IV.

olmakla olmamak arasında çekingen vücutlarımız

olmaya korktular. dokunmaya korkmak gibi.

V.

pişmiş killi toprak

şekillensin parmaklarımda

şurada kıvrımlarım olsun

ötede açıklarım

"bir şey" aksın uçlarımdan

gözbebeklerim kocaman

VI.

uçur beni beyaz at

iplerin ellerimde

sağa git sola git dur

uçur beni beyaz at

lı prensim yok ama

uç uç uç at

VII.

FİKRET MUALLA

tüm çizdikleri Hale mi?

yoksa tüm kadınlar Hale mi?

VIII.

sıkıntı...ıkıntı...

ıkıntı...sık-ıntı...ıkın-tı

düşün...düşün...düşün...

düş-ün...düşü-düşün

utantı...utantı...utantı...

ut-antı

UTAN-tı

...

IX.

DICHOTOMY

suffering from a wrong vs. doing a wrong

logos vs. eros

appearance vs. reality

episteme vs. doxa

theoretical thinking vs. mythological thinking

immanent vs. trancendental

might makes right vs. right makes might

world of appearance vs. intelligible world

yazar ishali vs. yazar kabızı

X.

OLUMSUZLAMA

bugündü. dün değil. bir yabancı selam verdi. bir tanıdık değil. arkadaşlarla oturuyorduk. kedilerle değil. içerideydik. bahçede değil. yabancı uzaktaydı. yakında değil. kafasını sola döndürdü. sağa değil. gülümsedi. yalan değil. ben bir şey yapmadım. neden bilmiyorum. yabancıyla tanışmak istemediğimden değil.

XI.

ACIYANIN HAZ DUYMASI

Hrant Dink'in katledildiğini görmek

ne korkunç!

Hrant Dink'in katledildiğini görerek

insancıllık duygularına kapılmak

ne iyi!

Istanbul

2006

iki bin beş

I.

doktor bey la dedi sol dedi

çargah dügah açık kapalı neva dedi

kaba dedi tiz dedi

ses yok!

aşk var mı?

aman doktor canım doktor

derdime çare doktor

II.

kaydırağın tepesinde

bacaklarını açmış. oturuyor.

kendimi sol omuzuna yaslıyorum.

dolunay var. ben dolunayı severim.

o sevmezmiş. söylüyor.

başını çeviriyor. öpüyor.

yanaklarıma sakalları batıyor.

III.

İETT

asfalt yağmurla yıkanmış

gözlerim beyaz çizgide ilerliyor

içeride bir yığın insan

birbirini tanımayan bir yığın insan

IV.

- yola çıkmak öyle güç ki!

- yolda olmayı denesen bir de

sonra nasılsa yola da çıkarsın

- peki gideceğim yer belli değilse?

- belli olmasın. olsa

neden çıkasın ki yola?

göreceğin ne var orada?

V.

mikrofona bağıra bağıra

şarkı söylediğini duydum.

olamaz dedim.

o benim hayalimdi.

Istanbul

2005

HERMETİKA

Seni ilk gördüğüm gün, sonbaharın yabanıl

kahverengi geyiği, benim için olduğunu

anlamıştım. Boynuzların, iletken elektrodlar

gibi, tuzumsu bir karla kaplanmıştı.

Ağaçların etrafında yavaşça dolaşan

buğuların ve serpiştiren buzdan iğnelerin

arasında Mor'u tanıdım.

.

Omurganda yanan ışıkla oryantal ikonların

karanlık gölgeleri arasında kırmızı ve

maviyi karıştırıp moru elde ediyordun:

gizin rengini.

.

Beni ilk gördüğün gün senin için

olduğumu anlamış mıydın? Bal peteklerinden

bir yağmur yağıyordu. Defne ormanlarının

arasında Oranj'ı tanıdın. İkimiz de

duruyorduk öyle kolera çarpmış gibi

sersemlemiş, büyülenmiş, buğuların üstünde.

Hiçbir şey değişmedi yine de çünkü "Aşk,

likid korku dolu bir kadehtir."

.

Budist rahiplerin safran giysileri

yanıyordu havada. Birisi yerde

mor giysisiyle yatıyordu. Sana

yalan söylemek istemiyordum. Oranj

olmadığımı, mor olduğumu benim de,

hatta hileli bir "deeper blue"

olduğumu...birbirine zıt iki renk...

anlamıyordun...kadın yogilerin

cinselliğini artırdığı söylenen

mor bir ışıkta beni oranj sanıyordun.

Oranj değilim ben, yasın belirtisiyim,

morum, safranım belki ama oranj

değilim, mutluluk çıkmaz benden.

Benim turunçgillerim yapraklarını ağlar.

Yine de senin için tuhaf şövalyem,

incelikli zulmün için, kalbimin

morluklarını unutup oranj olmayı deneyebilirim.

.

"O, Omega, gözlerimin mor ışığı."

.

Haliç'ten indiler

birdenbire. Cenk etmek

zorunda kalmak.

ben portakal yemek

birdenbire hasta

olduğum için anne-

baba evinde. bu notları

yazmak kabz halinde.

battaniyeyi üstüme

çekmek. "unutmaya yatmak"

birçok şeyi. ilaç torbam.

dış medeniyetler. güzel

hatıralarım var mıydı?

varsa bile ben unuttum.

ben şeyim aslında?

Şeyim...Hayatı boyunca

uyumu aramış uyumsuzun

biriyim. uzun çok uzun

süredir bana kimse değmedi.

zigzaver marka bir tabanca

var aklımda ama onu ben

kullanmayacağım. gerisi

beni hiç ilgilendirmiyor.

Lale Müldür

ben hala kırmızı mı kokuyorum?

ORA-BUNGLAS

otlara yürüyoruz -çok

gitmeyin! falezden okyanusa düşmeyin!-

gözüm gözünü görmüyor.

koyunlar -sheep ate men-

önümüzdeler. tepedeler.

kırmızı kırmızı parlıyorlar.

sessiz sessiz kaçıyorlar.

.

sis pus

baykuş

.

oraya gir istiyorum.

orada yaşa istiyorum.

oradan büyü istiyorum.

bir düğme ol.

yine de orada kal istiyorum.

KAV

I.

gezinen bir karıncaydın.

ılıktın. esintiydin.

karanlıktın. kapkaranlık değildin.

gözlerin camdı. donmuş bir göldü.

geçmişti. her şeyden geçmişti.

.

(bana) kuzey sokakları kadar uzaktın.

yine de bir daldın. ormandın.

mantar kokunu özlüyordum.

II.

trenden indim.

nasıl soğuktu! bekleyemedim.

içimde titreyen neydi?

.

raylara dönüktüm.

birisi koşuyordu. arkadan yaklaşıyordu.

içimde titreyen sıcacık akıverdi.

.

sonra peki

ya

sonra

Dublin-Lund

2008-2009

palabras para julia

when they come alive

try to keep them, poet,

those erotic visions of yours,

however few of them there are that can be stilled

put them, half-hidden, in your lines.

try to hold them, poet,

when they come alive in your mind

at night or in the brightness of noon.

K. Kavafis

ben hala kırmızı mı kokuyorum?

YARI ÖRTÜLÜ

bakışını gördüm patrick

arkama nasıl

kadın gibi

.

hayal ettim

fin mavisi buğulanmış gözlerini

utangaç

kadın gibi

.

hayal ettim

banyodaki perdeden

...deki sonsuza dokunan

hissi

.

ben lappi'de ormana terkedilmiş bir küvetim

içim su değil toprak dolu

ki neden uyuyamıyorum patrick?

.

kaamos'a az vakit var

göller nehirler donmadan

kuzey ışıklarının rengeyiklerinin peşinden

beyaz zambaklar toplayalım patrick

Lund

her şey İstanbul'da başlamamıştı

seninle bir İstanbul kentinde karşılaşmıştık, İstanbul...

sen o zamanlar Konstantinapolis olduğunu henüz unutmuştun.

ben seni daha terketmemiştim...

terketmek üzereydim...

geri dönüşün olmadığını, geriye dönülemeyeceğini henüz

bilmiyordum

karşıdan karşıya geçiyorduk.

ben tam o an karar verdim.

yerleşiklik o an yitirildi.

gerisi sürekli bir git-gel artık...

dönmeye ve kaçmaya çalışarak hep.

oysa sana dönemiyordum işte, İstanbul.

bütün dönüş biletlerimi saklıyordum,

biliyordun ama kabul etmiyordun.

dönüş yoktu, tıpkı gidişin olmadığı gibi.

.

ben hala o uzun kıvrılan yolda bekliyordum.

oradan ayrılmamıştım ki...

sonra, şimdi yatağımda, kuzey rüzgarı buzdan

heykeller yontarken odada,kulaklarımda

"the lond and winding road" dönerken

yavaşça, seni düşünüyorum...

Lale Müldür

Mrs. Nikitina kimdi? Moskova'da ne yapacaktı? Kiminle buluşacaktı? Riga'da kaç saat bekledi? Beklerken ne düşündü? Bir sigara yaktı mı?

Dear Mr. Ponomarev,

With reference to your application, we would like to apologize for inconveniences Mrs. Nikitina has encountered due to delayed flight on the route Moscow-Riga on July 26th, 2009.

We truly regret that provided service caused you doubts and disappointments in overall airBaltic service. High service level is utmost importance to us therefore we can assure you that this information is passed to responsible department for further review in order to improve our services.

We also would like to inform you that the flight on the route Moscow-Riga on July 26th, 2009 unfortunately was delayed due to extraordinary circumstances. We can assure you that we did everything possible to speed up departure and ensure timely arrival. We truly regret that Mrs. Nikitina missed her next flight. However we are glad to hear that she was provided with alternative way to reach her final destination.

We kindly ask you to send receipts of Mrs. Nikitina's expenses during waiting time for further of reimbursement to airBaltic Costumer Relations, mailing address: "Riga" International airport, Riga, LV-1053, fax: +371 67 207 or email: brb@airbaltic.lv.

We once more truly apologize for Mrs. Nikitina's inconvenience and we look forward to further cooperation.

Yours Sincerely,

Air Baltic Corporation AS

Customer Relations Manager

what else do you need.........?

bir fasulye tanesiydi.

sırığa tutundu. tırmandı.

ben sırıkların arasında küçük bir kızdım.

kırmızı hırkamdı.

ayaklarım çamurdu.

fasulye susuz ne yapardı?

.

konuşurdu.

sırık gibi üstten konuşurdu.

sarıydı.

sarısından duygusunu yitiriverdi.

kendinden değildi.

acımamıştı.

yedirmemişti.

ben isterdim.

parmaklarından aksındı.

paçalarından taşsındı.

yine de dolduramayasıydım.

sustu.

.

tuttum. fasulyeden bir yaprak kopardım.

hırkama yapıştırdım.

yaprak kalbimdi.

yeşildi.

damarlıydı.

tüylüydü.

Lund

iyiydik lan!

Kellem

Benim daha çıkmama yaklaşık bir saat var boş kaldım, aklıma düştün. Lan ne hediye alcam ben sana? Mezuniyeti boş geçtik, tee Allahın bilmem naaptığı İsveçlere gidicen yine mi boş? :) Biliyom sen yaa ne gerek var falan diyecen. De, ne yapalım. Allahım yazdığım kalem o kadar uyduruk ki! Tahmin et ne kalemi? Ikea! Ne demekse bütün bunlar? :) Bu geldi elime o kadar rahatsız ki anlatamam :) Gıcık Ikea! Gıcık İsveç! Kahrol düşman, al sana bomba! Bunun benle ne alakası var? Hııı Cengiiz!! :)

Kelle ya,

Yine gitcen he mi? Ulen en yakın kırismısta mı görücez birbirimizi bir daha kısmetse? Gidiyon yani he mi? He. Ben de buralarda viranelerin bekçisi baykuş olucam he mi? He. Ama facebooku açtıramayacaksın, açtıramayacaksın! Bağırmayacaktın anton! (Cüneyt arkın filmi repliği:) As papaz efendi fendi fendi... Allahım noluyo? İyicene sapıttığımın resmi sanırım. Zaten kalem de rahatsız... Bilmem naaptığımın ikeası! Elimde derman bırakmadı ibne ikea kalemi :) *

Kellemm

Senin gideceğin iyicene netleşince benim aklıma bu yazı düştü. Özellikle "iyiydik lan!"lı kısmı. Senin ciddi karar aldığın, üç aylığına köye neye gittiğin yoktu ama, dedirtti işte.

Ben asıl dönüşünü merak ediyorum. Dönünce nerelerde olcaz. Nası devam ederken bulucaz birbirimizi. Benim -almost- emin olduğum bişe var, hakketen ama küçük ama büyük kırılmalar yaşamış olacağımız. Ne kırılması deme. Ama iyi ama kötü. İyi olanı yaşarız inşallah. Neye binaen bunu söylediğimi de bilmiyorum. Belki abdal malum durumlarıdır. Bakalım...

Daha çıkmama var. Kalemin ucu mahvoldu. Ben hala sana ne alacağımı bilmiyorum. Biri şarkı söylüyor burda: elbet bir gün buluşacağız. Yalancıyı... Valla bak! Ne demekse bütün bunlar? :)) Episode 1537 :)

Neyse, Edip'in vardı, İrlandaya giderken mi almıştın yoksa Ece Ayhan mı almıştın. Yok ya, Edip'ti o, bana geçen yıl Mart ayında (2008/Dublin) bi şiirinin bi kısmını atmıştın. İnsan iki kişi olmalı değil mi, en azından iki kişi diyen, ut sesleri kesildi bu iyi ile başlayan. Bak boğazım düğümlendi. Ağlamayacağım!

Lund mu! Lund ne lan? Hund! Kund! Ehi ehi:)

İsveç ne mi? Fiyorduna kandım da yandım deme de:) Ulan Kelle, bak aklıma Kuzey Defterleri geldi Lale Müldür'ün. Bi pencere de sen edin noluyomuş bakalım...

Ben aslında gitmeden sana (Dubline) verdiğim kahverengi derimsi kaplı uyduruk ama can defter vardı ya, ondan almak isterdim ama bulmam imkansız... Bakayım bir gideyim. Allah kerim. Benim hep senin iyi insanlarla karşılaşman duam seninle olacak kelleciğim. Gittiğin yerde iç huzurun, sağlığın, keyfin hiç eksik olmasın.

Biz daha çok görüşeceğiz inşallah:)

Lav ya!

(Tarih fetişi:)

10.07.2009

Kelle

İstanbul

(* Balık bırakmadı ibne kargaya telmihen)

ta_ihsiz şiirler seçkisi

I.

fırfırrrrlı eteğim

rüzgarda uçuyorum.

ne renk?

önemli mi ne renk?

kaval kemiklerimde

avuçluyorum fırlarını.

başım dönüyor.

.

sevgilim objektife bakmasam

gölge olmaktan korkuyorum.

II.

ruhum ne oluyorsun?

kendine gel

doğrul diril

büyü büyü büyü

devrilmez ol

başlarım senin gönül çarkına

beni söyletme!

akıllı ol

III.

ruhumun pusları

dağılıyor yavaştan.

güneş ısıtıyor kollarımı.

zorlanmıyorum.

zorlamıyorum.

kendiliğindenim.

ben benim.

.

balık tutuyorum nehirde.

saçlar

saçmalar

saçmalıklar

ruhumun köpükleri

........çamları

........kayaları

........kuytuları

ben benim.

IV.

tahsilat makbuzunun arkasına yazıyorum gizlice.

V.

kestiği saçlarına alışıyor.

bugün kendini iyi hissediyor.

bir önemi var mı?

yeni insanlar tanımak istiyor.

evden çıkası yok

gece uyuyası

sabah kalkası

.

çıtı pıtı değil.

kara kuru bir kadın.

.

bir miyav çağırıyor uzaklardan.

gidesi var

bir kedi olası

ya da bir kedi alası

pişman değil

yılmış

.

zamana mı ihtiyacı var?

kimin?

küskün kadının mı?

zaman umut mu?

umut öldü.

umut nisan on beşte öldü.

ilk ölüşe direndi.

öldü dirildi.

öldü dirildi.

öldü dirildi.

son hamlede yıkıldı.

kim bu yıkık kadın mı?

VI.

SEN HER ERKEĞİN ARZULADIĞI GÜZEL BİR KADINSIN

yalanı

ama'ları varmış beyefendinin.

VII.

SPIRAL OF SILENCE

ne sen

ne ben

konuştuk.

sen

ben

sustuk.

kalabalıktan mı korktuk?

biz (biz aslında yoktuk)

yeterince bilmiyor muyduk?

sürüye mi uyduk?

benim kadınlığımdan mı?

senin erkekliğinden mi?

güvensizdik belki.

belki boş vermiştik.

.

sen

ben

biliyorduk.

yine de

hep

sustuk.

VIII.

siyah şemsiyesi ve acelesi vardı adamın.

benimse kendime ait bir odam.

IX.

hoş geldin yiğidim.

hoş geldin kıyılarıma.

iyi ki doğdun kıyılarıma.

X.

heyecanlıydım.

yerimde durmazdım.

rahat vermezdim.

merak ederdim.

öpülesiydim.

bir ara kucaklamak istedin.

arkamıza yaslanmıştık.

ayaklarımızı uzatmıştık.

yan yanaydık.

omuz omuzaydık.

göz gözeydik.

nefes nefeseydik.

sonrası

kuzey akıntısı

soğuk hava dalgası.

Istanbul-Aydın-Trabzon

2006-2008

Hidayet'in hayat hikayesi miydi bu?

"Paris'te günlerce, hava gazlı bir apartman aradı, Championnet Caddesinde buldu aradığını; 9 Nisan 1951 günü dairesine kapandı ve bütün delikleri tıkadıktan sonra gaz musluğunu açtı. Ertesi gün ziyaretine giden bir dostu, onu mutfakta yerde yatar buldu. Tertemiz giyinmiş, güzelce traş olmuştu ve cebinde parası vardı. Yakılmış müsveddelerin kalıntıları, yanı başında, yerdeydi.

Ölümünden az önce bir hikaye taslağı kaleme almıştı, şuydu konu: Annesi, 'Salgı salamaz ol!' diye beddua eder yavru örümceğe. Küçük örümcek ağ yapamayınca ölüme kurban gider. - Hidayet'in hayat hikayesi miydi bu?"

Bozorg Alevi

ayrıntı

konuşuyorum. konuşuyorum.

önümde bir boy aynası.

aynada arkası.

o sıra sen -yeşil çizgili,

boyuna değil de enine çizgili-

yoldan geçiyor oluyorsun.

ağzına bir sigara koyuyorsun.

yola en yakın oturandan ateş isteyip,

sigarayı yakıyorsun.

sola doğru yoluna devam ederken,

aynadan çıkıyorsun.

ben susmuşum.

gözlerim aynada.

bir yandan, masadaki adamın

sustuğumu,

gözlerimin aynada olduğunu,

aynada senin olduğunu

bilmesini istemiyorum.

İstanbul

kuzey'e gidesi

kar yağacak

karanlığı ağartacak

.

ekmek kırıntıları kalacak geriye

ruj lekeli camda

bir yudum limonata

buruşturulmuş bir peçete

çekilmiş sandalyeler geriye

İstanbul

meyhanede iki kadın

görüverdiğim taburenin üzerinde

kemik beyazı

çiçekleri ojelerimin renginde

düğmeleri taştan bir gömlekti.

.

konuşan adam değildi.

susan bir gömlekti.

bakirliğini yitirmiş.

.

milyonuncu sigarayı yaktım ki

hiç aklıma gelmedi.

bana konuşmayan adam nereden bilecekti?

.

düğmeler böcek oluverdi.

ilkin birincisi düştü yere

peşi sıra ben.

İstanbul

felemenk ülkelerine bir kanal

senin adına kapalı hava diyorlardı. ben seni

kızılderili yazı sanıyordum. sen kapalıydın,

kuzeyliydin. jesuit'tin. çene sınırına kadar

traş edilmiş sakalların vardı. sende kendini

dünyadan, benden, her şeyden geri çeken bir şey

vardı. ben sende akdenizden birşeyler bulmaya

çalışıyordum. dağınık saçlarını, karmakarışık

sakallarını, disiplinsizliğini akdenizliliğe

yoruyordum. atina'lı değildin sen oysa.

grote market'tin, isparta'ydın.

atina'lı değildin sen.

felemenk yollarıydın, cafe falstaff'dın.

gent'de bir kanaldın. kanalda bir tekneydin

ticaret merkezlerine giden. jacquart tekstil

fabrikalarıydın. ebes&co.'ydun.

gent'de bir kanaldın. bir köprü değildin,

atina'lı değildin sen.

bruges'da donmak üzere olan bir kuğuydun.

kontlar şatosunda bir işkence odasıydın.

bir floransa güneşi, bir frigya sandalı,

atina'lı değildin sen.

.

...sonra yüzümüzdeki savaş boyalarını çıkardık ve

konuştuk iki uygar insan gibi...bana som kayaları...

dar boğazları...kendi iç geçitlerini gösterdi...

Lale Müldür

dönersem!

Kastilya göğünün altında kehribar sarısı taşlardan yapılmış bir şehir parıldar. Avrupa'nın en eski üçüncü üniversitesine sahip olmaktan gurur duyar; çünkü o dünyanın dört ışığından biridir. Öğrenciler hala ortaçağda başlamış bir geleneği sürdürür; burada sokaklar 'tuna' gruplarının şarkılarıyla şenlenir. İspanya'nın Salamanca'sı, yaşamın tadına varmış herkeste bir geri dönme isteği uyandırır.

Atlas

dönersem!

Maybe someday, I'll go back again to Ireland

If only my dear wife would pass away

She nearly has my heart broke with all her naggin

She's got a mouth as big as Galway Bay

.

See her drinkin 16 pints of Pat's blue ribbon

And then she can walk home without a sway

If the sea were beer instead of salty water

She would live and die in Galway Bay

.

See her drinkin 16 pints at pat joe murphys

When the barman says "I think its time to go"

She doesn't try to speak to him in Gaelic

But a language that the clergy do not know

.

On her back she has tatooed a map of Ireland

And when she takes her bath on Saturday

She rubs the sunlight soap around by Claddaugh

Just to watch the suds roll down on Galway Bay

The Clancy Brothers/Galway Bay

saçma kadınlar saçma şiirler

ılık

nem

yağmur

güneş nerede?

bulutlar

ufuk çizgisi belirsiz

hırçın bir deniz

somurtkan

ve denize küstürülen insanlar

(odaya teyzem girer

boy aynasında sırtına bakar

neden ki?

bana döner

yazdıklarımı merak eder

çıkar

gider)

ve yüzüme bile bakmayan erkekler

...

Trabzon

Bilmem Kim Bey'in ölümü

1. gün:

Gece Emre bende kaldı. Salondaki koltukta uyudu. İkiye kadar ekonomi çalıştık. Yorgundum. Yine de uyumam zaman aldı. Uykuyla uyanıklık arasında beynimi meşgul eden grafikler - uzaklardan bir kadının haykırışları - bir ara Emre banyoya girdi - Y’ler - C’ler - hıçkıra hıçkıra ağlamalar - sifonu çekti - merdivenden inmeler çıkmalar - bağırışlar.

2. gün:

Sınava az vardı. Bir an önce çıkmalıydık. Asansörü çağırdım. Meşgul. Karşı kapı kalabalık. Öylece dikilen suratsız insanlar. Bekledik. Asansör gelmedi. Yedi kat merdiven indik.

Grafikler kadının haykırışlarına karıştı. ‘Yeter be!’ dedim. Erkenden kağıdı verdim, çıktım.

Öğleden sonra eve döndüm. Çeşit çeşit ayakkabı kapıma kadar yığılmış.

3. gün:

Sabah zil çaldı. Bir kadın, gözleri kızarmış, elinde irmik helvası. Karşı kapı ardına kadar açıktı. Kapanmaması için önüne su bidonu koymuşlar. Evin ağır yağ kokusu merdiveni dolduruyordu. Girenler, çıkanlar. Bilmem Kim Bey ölmüş de. Başınız sağ olsun. Helvayla birlikte kokuyu da içeriye aldım. Komşuların verdiklerini yemek adetim değil. Helva çöpü boyladı. O ağır yağ kokusu kayboldu.

4. gün:

Bir bok yok. Her şey aynı.

5. gün:

Evdeyim. Masanın başında. O kadın duvarın arkasında usul usul ağlıyor. Bu odada boğuluyorum.

6. gün:

Arkadaki küçük odaya taşındım. Anlamsız taziyeler. Acılar azalmıyor. Boşuna kalabalık ediyorlar.

7. gün:

Gözlerimi açtım. Etraf hala karanlıktı. Yorganı ayak ucuma ittim, doğruldum. Ayaklarım yerden kesildi o an. Yukarı doğru, ne olduğunu bilmediğim yukarı doğru bir bilinmedik hafiflik, bir bilinmedik varlık ilerliyordu. İçimdeki her şey o varlığa doğru akıyordu. O mu yükseliyordu, ben mi yükseliyordum, bilmiyorum. Uçtum, uçtum, uçmadım. Sonra yepyeni, hiç bilmediğim bir şey oldu. Tavana doğru bir kuş tüyü halinde boşlukta asılı kaldım. Pencereden sızan ay ışığında yatakta uyuyan bedenimi seyrettim. O ben miydi, ben o muydum, bilmiyorum. Uçmak öyle hoşuma gitmişti ki! Yüzüme bir tebessüm yayıldı. Açık pencereden dışarı süzüldüm. Kendimi kendi halime bıraktım, göğe eriştim. Yüksekten korkuyordum, korkmuyordum. Bir ara alçaldım. Bomboş ıssız yollar - bir sarhoşun naraları - sonra içli içli bir türkü tutturuşu - sokakta uyuyan birkaç evsiz. Alçaldıkça o ağır yağ kokusu yoğunlaştı. Köşeyi dönünceye kadar koku kadının haykırışlarına karıştı. Sokağın sonunda kayboldu ama kadın hıçkıra hıçkıra ağladı durdu. Hıçkırıklar gözümün önünde değildi, arkamda da değildi, iki yanımda da değildi, ama her yerde aynı andaydı. Ağzımı açıyordum, sesim çıkmıyordu. Kurtulmak istiyordum. En kestirme yoldan eve uçtum. Pencereden odaya girdiğimde o kadını gördüm. Yatakta uzanan bedenime kapanmış hüngür hüngür ağlıyordu. O bedeni dürtmek istiyordum, uyansındı artık. Alçaldım, ne kadar da solgundu yüzüm! Yaşıyordum, yaşamıyordum. Yitmiştim sanki. İçimde bir şey koptu, parçalandı ve bir çığlık yükseldi boğazımdan.

8. gün:

Sıçrayarak uyandım. Masayı, masadaki kitapları, saati gördüm, yerdeki çorapları, kapağı açık dolabı. Saati! Saat on olmuş! Apar topar hazırlandım. Kuran okunuyor. Bugün haftası.

Istanbul

...

Yeniköy'de rakı balık

akşam soğuğunda sahil boyunca

sarhoş muyduk?

esmer boynunda fuşya şalım

üşüyor muyduk?

.

sonra seni aradım

şakıdım şakıdım şakıdım

.

mutluluğun ardından gidilir miydi?

hem mutluluk var mıydı ki?

Istanbul

hayrola

Annem yok. Ne evde. Ne sokakta. Ne de. Şehirde değil. Eve giremiyoruz. Ölmüş fare ve küf kokuyor. İçeride beyaz solucanlar var. İnsanı hasta ediyorlar. Daha önce olmuştu ya. Yataktan kalkamıyorsun. Kafan kazan gibi oluyor. İyi ama annem nerede? Eve girmeye korkuyorum. Geceyi orada geçirmek istemiyorum. Bir de Beyza var. Beyza benden küçük. Bir gün dayımlardayız. Bir gün Döndü Teyzemlerde. Bir ara evin kapısını açıp içeriye girmeyi denediğimi...

Rümeysa (nereden çıktıysa?) babasına götürüyor bizi. Babası bakkal. Yüz seksen liralık lolipop, bonibon, eti puf vesaire veriyor bize. Güya hastalığın ilacı evin temiz kalması ve bol bol şekerli yiyecekler yenilmesi. Bir masa hazırlıyor hemen. Tabağımda pembe bir lolipop var ve beyaz bir peynir dilimi. Torbam dolu. Annem ve babam geliyor o sıra. "Gördün mü anne? Temiz olmamız lazımmış. Gitme bir daha."

diyorum.

Istanbul

45. Gün

Kimsenin ölümü, Çinli şair Li Po'nunki kadar güzel olamaz.

Li Po sandaldaydı, yeterince içmişti. Hava açıktı. Günaçığı değil de, ayaçığı bir gece.

Li Po, ayın sudaki görüntüsünü bütünüyle kucaklamak istedi. Bunun için suya sarktı.

Kollarını gepgeniş açarak daha da sarktı.

Cemal Süreya, Günler

babamın vertigosu

Acı acı acı. Sabahın 1’i. Bir hastanenin acil servisinin beş yataklı bir koğuşunda. Karşı yatakta kafası bantlı sol gözü şiş bir genç adam uzanmış belden yukarısı çıplak. Yanında dikilen annesi olmalı. Tekerlekli bir yatak giriyor içeriye. Yandaki boşluğu dolduruyor. Mavi giysili bir kadın hasta bakıcı beyaz perdeyi çekiyor. Tekerlekli yatak ve üzerindeki gömleğiyle orası kanlı adam gizleniyor. Hayır, bir gidip geleyim. Ama sondayı takmak zorundayız. Ama çok sıkıştım. Öyle diklenmenin ne lüzumu var, biz sizin için buradayız. Dostum izin ver gideyim. Doktor bey hasta sondayı taktırmak istemiyor, siz ne diyorsunuz? Mümkünü yok, bakın beyninizde kanama var, gidemezsiniz, bu çok… Tekerlekli bir sandalye giriyor içeriye. Üzerinde kemik yığını bir adam. Gandhi’ye benziyor. Perdenin arkasından: Ayıp olmaz mı ama? Olmaz burası hastane. Kemik yığınını yatağa yatırdılar. Doktor geldi. Bira göbekli mavi gözlü keten beyaz pantolonu var saçları kırlaşmış ama yaşı fazla yok gibi. İstirahat istirahat diyor. Kemik yığınına bu gece ilaç yazmayacakmış. Bilmiyorum neden.

Aydın

Kuzey Bohemia

Falk sessiz aracıyla geniş ırmağın üzerinde uçarken, yeniden ürkütücü bir sessizliğin içine girmişti.

(Ursula K. Le Guin, Yanılsamalar Kenti)

Edip'in arasından Penneys torbasına yazılmış bir not buldum

Dear Sena,

We have cleaned all the kitchen (fridge, owen, microwave) except for the rest of the dishes. We washed the floor so you just have to sweep up any mess you make in the kitchen. We cleaned and hoovered the living room so just hoover it again if you make a mess. We washed the floor in the bathroom also. So now all you have to do is hoover the hall and clean the bathroom and your own room. You have to put out the rubbish or else we are charged €10!!!

Don't leave anything behind!!!

It was really nice to meet you and spend some months living with you.

Good luck in the future.

Liene

Luna

Jan Hus, the man of truth

"I am ready to go to Constance and also to suffer for the law of Christ. For he is the king of kings and the master of masters; he has suffered for us and has left us his example that we may follow it; by his death he has destroyed our death, and has invited us to suffer without hope of profit and with humility. It is he who has said, 'Blessed are they which are persecuted for righteousness' sake; for theirs is the kingdom of Heaven.'"

"O Christ, Son of the living God, have pity on me, on us...Thou who wast born from the Virgin Mary..."

And when he started singing for the first time, at once the wind

brought flame in his face,and so saying his prayers within himself,

moving his lips and head, he breathed his last in The Lord.

Peter of Mladoňovice:

Report on Master Jan Hus

kum saati düşüyor kum kum

valizi açtım;

Jan Hus'un külleri döküldü.

Jablonec'in camdan çiçekleri,

Mikeš'in çizmeleri,

ocaklaşmış bir ocak ayıydı;

valizi açtım,

lapa lapa kar yağdı.

yünlü kazakları çekmeceye kaldırdım.

yıkanacakları ayırdım.

hepsi biz kokuyordu.

Demáček'i beğendim.

incikleri boncukları koydum yerlerine bir bir

hiç gitmediler gibi koydum yerlerine bir bir.

Istanbul